ကြ်န္ေတာခံစားၾကည္႕ေသာ ေန႕လည္စာ

ကိုယ္႕ၿပည္ဌာနီ ေမြးရပ္ေၿမ မဟုတ္ေတာ႕.. အခ်ိန္တန္ အိမ္ၿပန္

ၾကရတာ လူ႕ဘဝ ထံုးစံ တခု ႏွယ္…. ၊ဒီအခ်ိန္မွာ…

ေၿပလည္ၿခင္း ၊ မေၿပလည္ ၿခင္း ၊ဝမ္းနည္း ..ဝမ္းသာ ဘာတခုမွမခံစားခ်င္ဘူူး။

“မၾကာမီ ရန္ကုန္အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္ကုိ ဆိုက္ေရာက္ပါေတာ႕မယ္ ရွင္”

အဲဒီ ေၾကၿငာသံ ေလး အဆံုးမွာ ရင္ထဲ က အၿပံဳးေတြ

(မယံုၾကည္ႏိုင္စရာ)

ေလယဥ္ေၿပးလမ္းေပၚ ဘီးေတြမက်မွွီ

ေၿခလွမ္းက်ဲက်ဲၾကီး နဲ႕ကစုန္ဆိုင္းလို႕ေလ။

“ဟဲ႕..ဖိုးခြါး..၊ ငါ႕ေခြးေလး ၊သားေရ ၊လူေလး..”

“အေမ..အေမ”

“ဟဲ႕..ေၿဖးေၿဖး

ေၿခေထာက္ေတြ တက္နင္းမိပါအံုးမယ္

လူတေယာက္လုံးေတာင္ မၿမင္ေအာင္

ဘယ္ေတြ အၾကည္႕ေတြသေဝထိုးေနလဲ”

ဒီအခ်ိန္..ဘယ္သူ႕စကားမွ

အို – ဘာမွ မၾကားခ်င္ဘူး…

ေမေမ႕ ကို တင္းတင္းဖက္ထားရင္း

ကြ်န္ေတာ္ လြတ္ေၿမာက္ေနပါတယ္။

(ေပ်ာ္လိုက္တာ ေမေမ ၊ ဒါေပမယ္႕ ကြ်န္ေတာ္ငိုေနတယ္)

ကြ်န္ေတာ္ခံစားေနရတယ္ သိလား ေမေမ…။

အေမ႕ရဲ႕ ဒုကၡအိုးေလး (click လုပ္၍ ဖြင္႕နားဆင္ပါ)

လူနဲ႕အက်ီၤ (click လုပ္၍ ဖြင္႕နားဆင္ပါ)

ကိုဌက္(ဆရာ ထူးအိမ္သင္) ကြ်န္ေတာ္  အကို နဲ႕ ထပ္တူ ေပါ႕။

ညီေလးေရ (click လုပ္၍ ဖြင္႕နားဆင္ပါ)

ၾကိဳးဝိုင္း (click လုပ္၍ ဖြင္႕နားဆင္ပါ)

ဗစ္တာထြန္းေဇ

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

အားလံုးေသာ မိတ္ေဆြ မ်ား ကို ေက်းဇူး အထူးတင္ပါသည္။

အထူးအားၿဖင္႕ တကူးတက ဘာေရးေရး လာလာၾကည္႕ေပးၾကေသာ

တရင္းတႏွီး မိတ္ေဆြ မ်ား ကို ေက်းဇူးသီးသန္႕ တင္ ခ်င္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္ ႕ရဲ႕ အိမ္ အၿပန္ ခရီး မထြက္ခြါ မွီ ေနာက္ ဆံုး အေန နဲ႕

ဆရာ ကို ထူးအိမ္သင္ သီခ်င္းေလး ေတြ နဲ႕ ႏွူတ္ဆက္ခဲ႕ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕ ရုိင္းၿပ ေသာ စာ ၊ စကား ၊ မွားယြင္းေသာ အေရးအသားမ်ား

ရွိ္ခဲ႕ပါက လည္း ေတာင္း ပန္ပါတယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေၿမ႕ ဘဝအေမာေတြေၿပၾကပါေစ။

အားလံုး ကို ခ်စ္ၿခင္းအားၿဖင္႕..

ဗစ္တာထြန္းေဇ